MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

kArAnLıK
Gülce Şeren

kArAnLıK



Aydýnlýðýn baþý sonu karanlýk
Ýkilem arasýnda
Aydýnlýðýn korkusuyla yaþar karanlýk
Sevilmez. korkulur, irkilir
Gözler kapanmasa da olur
Yine de karanlýk içinde karanlýk
Bilinmezdir karanlýk
Ucu bucu görülmez
Ölümdür karanlýk
Bir de karanlýk insanlar vardýr
Onlar korkaklardýr
Yüzleri karanlýk, sözleri karanlýktýr
Karanlýða boðulmuþ bir yerde
Korku artar, telaþ artar
Birde biat bir de biat
"Of içim karardý” dersin ya
Oysa içerindesindir zaten karanlýðýn
Tek bir yol vardýr karanlýktan kurtulanmanýn
Gözünü açmak
Korkma
At üstünden ürkmeyi
Sen karanlýða mahküm deðilsin
Aç pencerene bak
Birazdan gün aydýnlanacak
Gülce Þeren
5 Kasým/ 2017

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.