Ah be kadýn..
Silinmiyor hiç bir mýsradan adýn..
Bitmiyor gönlümün mürekkebi anarken ismini satýrlarda..
Kokun cennet bahçesi, her tebessüm de bir baþka tadýn..
Karanlýk bir zindan,Masmavi gök yüzü bir yanýn..
Bazen mutluluk, bazen en acýsý ýzdýrabýn..
Kelimelerin tükendiði yerde akla ilk düþen,
Aklýn en ücrasý kadýn..
Zamaný geri alsalar serseler önüme þimdi giden yýllarý,
Ve seni koysalar avuçlarýma..
Kum misali aksan denizlerime..
Farkýnda olmadan zamanýn ve mekanýn..
Saatlerce gözümün önünden gitmese hayalin,
Senle anlamsýzlaþsa cümleler, ve senle dibine vursam hayatýn
Sessiz bir çýðlýk, çýðlýk çýðlýða bir sessizlik,
Ah be kadýn..
Yoksa Aþk mý senin adýn..
Enes Gökhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.