YALNIZ BIRAKIP GİTME

hani üç vakte kadar dönerim diyordun
söyle mevsimler mi deðiþti yoksa sen mi
aramýzdaki daðlar mý geçit vermedi
yoksa bana olan duygularýn mý deðiþti

al beni de yanýna
çektiðim bunca hasret yetmedi mi
bir ses ver gecenin karanlýðýnda
nefesinle ýsýt beni üþüyor bedenim

bir güneþ gibi doð dünyama
kalksýn ölü topraðý üzerimden
sana adadým kahýr dolu ömrümü
çevir çevir sayfalarýný oku
her cümlesinde sen olan satýrlarý
gözlerimde yaþlarla býrakýp gitme
yalnýzlýða mahkum etme beni

öfkeyle kalkan zararla oturur bilmez misin
son sözünü söyleyip çekilme kenara
sebepsiz gidiþlerde dönüþ beklenmez
sevgiler böylesine tüketilmez
bir gün yalnýz kaldýðýnda
kalabalýklar arasýnda tek baþýna
sorgular kalbin seni de

çekme gözlerini gözlerimden
cehennemden farký yok sensiz günlerimin
ister içinde yaþat
istersen vur sineme öldür beni
ürkek bakýþlarla çaldým kapýný
ya evde yoksan ömrümün ahir evveli
boynu bükük dönmeye yok mecalim
susma ne olur bir þeyler söyle

yaþananlardan hiç ders almadýn mý
gözlerin ufkumda sönmeyen bir nur
yokluðunda zaman durur
asýrlar ötesinden seslenirsin sanki
saatin akreple yelkovaný kavuþmaz birbirine
akþam erken çöker yalnýzlýðýma
içimdeki isyaný bastýrýr gözyaþlarým
tek düze olur herþey yeniden
cennet denilen yer senin gözlerin miydi
yoksa cehennem sensizlik mi
bedenimi yakan kavurucu sýcaklar
cehennem sýcaðý deðilde senin hasretinden mi ...



Refik
04 . 11 . 2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: