TANRICI KUŞLAR...
Büyük oynuyor tanrýcý kuþlar,
Büyük umutlarý var her birinin
Ökselerinde aþka dair,
Uzuvlarýnda rehavet
Belki de en kindar ve sahtekâr tokalaþmalarýn mimarý.
Yine is yüklü gökte dolduruþa gelen kara bulutlar:
Yaðsa da yaðdýðýna mý deðecek diyenlere inat,
Büküldükçe aklýn kývrýmlarýnda;
Her þerde olmalý bir hayýr, demenin nazarýnda
Bilinmeze lanet okuyan hangi kumarbaz benzeri
O sefil yürekte,
Bir radar hassasiyetinde dokunup da yüreðime
Çalan þarkýlarý resmetmek
Hem de umarsýzca kanayan yaralarýma
Merhem olmasýný dileyip
Merhamet dilenmeyi beceremediðim
Geri dönüþümlü bir poþet kadar da kýymete binmezken.
Aþkýn havsalasýnda tek kiþilik oyun aslýnda
Sevmeye dair,
Lakin sevilmekten bihaber nice fiþek dolu kerameti de
Saklý tutup heybesinde,
Kamburu çýkan geceye pekiþen hoyrat bir aksanda;
Göðü es geçen güneþin bile doðduðuna þüphe
Etmekten öte ölmeyi temenni ettiðim
Soytarý bir kelamda;
Palyaço yaþlarýmý
Yasa hibe edip de
Yaslý ömrümü yaþsýz bir yýldönümünde
Sunup ortaya
Ve ansýzýn dirilen dünümün gölgesine sýðýndýðým
Babamýn hayaletinden bile korkmamayý dilediðim,
Ya sonra?
Diyenlerden biri isen,
Kaybol gözümün önünden!
Kaybol ki düþeyim peþine
Mutlak bir sevinci sunmuþken
Ýlham perilerim diri bir aksanda
Þakýyan ateþ böceklerine konan buseyi
Yok sayarken sen, sevgili.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.