Hasbihâl
Zaten kabuk tutmaz, kanayýp durur
Deðme artýk gönül, deþik yarama
Sancýsý felaket, kalbime vurur
Neden yüklenirsin, bahtý karama
Sevdanýn peþine takýlýp gider
Gönül bahçesinde, kakdüsler biter
Dikenin üstüne eliyle iter
Gözleri nedense, bakar harama
Binlerce söz verip, yemini bozma
Sahra yeli gibi, savurup tozma
Çözülsün dillerin, ne olur susma
Zekânýn indinde, beyin tarama
Düþün bir kez anla, mantýk yerine
Ýçinden çýkýlmaz, inme derine
Bel baðla inanýp, umut ferine
Varsayým içinde, neden arama
Her derdin dermaný, kayýtsýz kalmaz
Arayýp bulmazsan, kapýný çalmaz
Gönül dergâhýna, izinsiz dalmaz
Arz eylersen elbet , çare var ama
Deðeri kaybedip, düþme gözünden
Medet bekler sevdan, korun közünden
Vazgeçme yeter ki, doðru özünden
Gümüþken dönersin, altýn grama
Nesrin Önem
04 11 2017
Tekirdað
Bu Gönül Meftun Uslanýp DURMAZ
Harama Meyledip Planlar KURMAZ
Yürekten Severse Katiyen YORMAZ
Gerçekler Var Ýken Düþü TARAMA....Namýk Demir deðerli kalem dostum o kocaman yüreðin var olsun sonsuz saygýlarýmla
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.