HUZUR (5)

Gökler yarýldý nida, kulum gel der ve yaklaþ,
Bu minval üzere, salýnýrým benden öteye,
Dua sýrdaþtýr saðlam, dayanaktýr o yoldaþ,
Býkmaz Rab’ bim býkmaz hiç, hep kul ondan isteye.

Mahþeri kalabalýk, iðne de yer bulur mu?
Bu ne ihtiþamdýr ki, tavaf namaz tövbe,
Yürürüm aðýr zikir, kaldýrýrým kolumu,
Karþýmdadýr ilk ev, önümdedir bak Kabe.

Beytullah dibi camla, sýr makamý Ýbrahim,
Bin yýllara gidilir, huzur ve ayak izi,
Yatar yetmiþ güzel kul, Peygamberler bildiðim,
Altýnoluk gölgesi, andýrýr parantezi.

Her biri sýr hepsi O, karþýda iki sütun,
Kýrmýzý rengi saklý, Miraç yolu kapýsý,
Haz ile irkilirim her noktada büsbütün,
Allah’ ýndýr orasý, Allah’ ta dýr tapusu.

Evin altý deryadýr, derler sýrlar kuyusu,
Koþar Merve ve Sefa, bulur Hacer anamýz,
Ýsmail, Hacer dur der, zem zem denilen bu su,
Çaðlar yürekler gibi, Cennet’ e dir rotamýz.

Ýki tepe arasý, Nebi’ nin evine yol,
Kutlu iþ hafif yokuþ, izleri var adýmda,
Ötede tam orada, ileride sanki hol,
Sen yoksun ki ey Resul, evine vardýðýmda.

Hicranlý yýllar sonu, buluþtu Adem Havva,
Veda hutbesi veda, sonu büyük mükafat,
Son sözlerin sahibi, O Muhammed Mustafa,
Bu tepe ki kutlu dur, karþýmýzda Arafat.

Nereye baksan rahmet, nereye baksan insan,
Gece bir iki üçte farký yoktur zamanýn,
Mahþeri kalabalýk, dolu doludur her an,
Çekimidir çekimi, huzurlu bu Kuran’ ýn.

Ýrfan Yýldýrým Çevik
Sosyal Medyada Paylaşın: