Eskiden ne güzel sahip çýkardýk sevdiklerimize. Þimdi utandýrýyorlar, Sevginle gömüyorlar yerin yedi kat dibine. Þiirler sahibini bulamýyor eðreti yetim dizelerde. Ölüm kokan mýsralar dökülüyor artýk þairin kalemine. Bir sevda var kalemimin tükenmez dediði yerde. Tükenmese de,bitmese de kan kusuyor, Sevginin olmadýðý yerde. Kan kusa kusa hani kururmuþ bir gün yürek. Ayrýlýk da sevdaya dahil derdi Atilla Ýlhan. Ölüm de dahildir aslýnda ayrýlýða. Adý yaþayan,kendisi toprak kokan Bir sevdam var aþk mezarýnda. Ben aþkýn mezarýný sularken , Sen bana kalemimi sakýn kýrdýrtma.
Cansel Iþýk/Manyakaþkýngelini Sosyal Medyada Paylaşın:
ManyakAşkınGelini Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.