Baþýmda bir tuhaf yalnýzlýkla, Meydan okuyorum, Kuru kupkuru aðaçlara karþý... Duygularýmdan söz ediyorum, Vakit, yalnýzlýk yarýsý... Ve ben tüm kiremitleri topluyorum; Birer birer, terk edilmiþ evlerden... Denize açýlmak iþte bu kadar çetinken, Ve ben,yalnýzlýk yarýsý; Soyunuyorum,çýrýlçýplak aklýmla karþýnýzda. Vakit, ne kadar da geniþti oysa, Bir,iki,üç,dört,beþ,altý,yedi vs Anlaþýlmak adýna- Anlamak için: Coþkuyu, Kederi, Hastalýðý, Ölümü bilerek Mutlu olmak neden güçtü? Vakit, boþu boþuna gelmek- Boþu boþuna gitmek miydi? Aklým bir garip yalnýzlýkla Meydan okuyacak kimse yok...
Meral Meri /Vakit Yalnýzlýk Yarýsý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meral Meri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.