ANAYURDUM

Methine kelâm yetmez, her þeyinle özelsin
Seni candan severim; anayurdum, Türkiye’m.
Mânâda Kâbe, Ravza; zâhirde sen güzelsin
Seni her dem överim; güzel yurdum, Türkiye’m.

Yedi düvel birleþse, üstümüze gelse de
Bende îman gücü var, herkes güçsüz bilse de
Düþmanlarýn topunu, silerim bir celsede
Kovdum, yine kovarým; þanlý yurdum, Türkiye’m.

Olsa bile çekerim, Eyüp çilesi gibi
Kabarýr birden rûhum, kýrat yelesi gibi
Bize baðrýný açan, “ANI KALESÝ” gibi
Aþýlmaz bir duvarým; kadîm yurdum, Türkiye’m.

Ýþe yaramaz olur, eldeki âletleri
Bakarsýn dönmez olur, lüks tankýn paletleri
Dev sanýlan güçleri, bâzý eyâletleri
Avucumda ovarým; yahþi yurdum, Türkiye’m.

Saygýlý olmak gerek; hem üstüne, astýna
Ehl-i küfrün bilmem ki, bize karþý kastý ne?
Zulmetten nûra doðru, karanlýðýn üstüne
Güneþ gibi doðarým; ata yurdum, Türkiye’m.

Yeter ki milletimin, kalbi tevhitle dolsun
Þer güçlerse kahrýndan, çatlasýn saçýn yolsun
Vatanýma göz diken, her kim olursa olsun
Girdâbýmda boðarým; caným, yurdum, Türkiye’m…

28/10/’17
Hanifi KARA

Sosyal Medyada Paylaşın: