damlalar...

ben aðlarken gökyüzü düþer yanýma
saçlarým öfkeden yedi sarman
dallarýmda cürük mor kýrgýnlýklar büyür
yüzüm catlar sis düþer "törpülenmiþ kirpiklerime"



ben aðlarken "deniz üsür yüreðimde"
dalgalar kuru vurur gövdeleþen kýyýlarýma
yýldýzlarým þaþýrýr yönlerim terþ bakar
ellerim daðýlýr parmaklarým tane tane titrer



ben aðlarken icimdem iki damla düþer
soðuk üþür sýcak yanmaz
kýrýlmayan ne pencerem nede " titreyen viçdan" kalýr
gece uyumaz kendi sesimde boðulur yaralarým ve yaraladýklarým




ben aðlarken yüreðim iç ceker ölen derin gülümsemelerime
omuzlarýmdaki aðýrlýk ufalanýr sýðmaz caresizliðime
yenilgiler büyür hiç düþmeyeceðim sandýðým cukur izlere
mor daðlarýmýn bulutlu ovalarý yýkýlýr" gönül bahcemde"




ben aðlarken keþke kimse görmese harflerini
düþerken her damla senden bir parca koparýrken
hüzün duvarlarým þýrma saçlarýmýn büyüklüðünde eðilirken
onurumun parca pincik edilirken ,"insanlýk kücülür "erir saygýnlýklarým "




oysaki ruhum ürkek
bedenimden cekilsin tüm ham nefeslik
düþüncesi bile erken gerilik
kaldýmýki "sac telim kadar incelik"...






düþmesin "ruhumdan kýrýk damlalar"...


Sosyal Medyada Paylaşın: