bekle beni, kimsesizliðin sardýðýnda çepe çevre karanlýk þehre deðil yüreðine çöktüðünde hayallerin bir bir yitip gittiðinde yýldýzlara bak sessizce ve gözlerimi düþün sana bakarken ki geleceðim inan bir nefeslik ömrüm kalsa bile. bekle beni ben zaten seninim ki.
Sosyal Medyada Paylaşın:
niyazi yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.