YETMEZ Mİ ÇEKTİKLERİM

yaþadýn mý hiç aþk acýsý
yandý mý yüreðin senin de
uykularý haram ettin mi gözlerine
keþke sevmeseydim dedin mi hiç
aþýlmaz daðlarý mesken ettin mi kendine
bekledin mi karlarýn erimesini
baharýn erken gelmesini özledin mi
kardelenler nasýl güneþe hasretse
ben de sana öylesine hasretim
bir tatlý sözüne bir gülüþüne
isteseydin ömrümü verirdim
ömür törpümsün derken içim burkularak
ne kadar da haklýymýþým
çaresizlik içinde kývranýrken
bir volkan gibi çýkacak yerinden yüreðim
ah beni benden alaným
kara sevdalara salaným
dipsiz kuyularda býrakaným
hiç mi sýzlamaz için
oyuncaðýn mýydým elinde senin
söyle mutlu musun þimdi
yediveren gülleri açacak mý
yeþerecek mi sevda filizleri yeniden
o yosun tutmuþ yüreðinde
yoksa toprak altýnda çürüyecek mi kökleri
bir sevdim bin ah çekti yüreðim
gerçekleþmeyen hayallerim kaldý geride
benim de olsun bir sevenim
sevdiðim
yarýnlarda anlatacaðým bir hikayem
yetmez mi çektiklerim
sensiz bir gün bile geçmezken
rüyalarýmda dahi yoksun artýk
bu kadar mý uzaksýn benden
yüreðinde yok mu hiç yerim
olsun be sevdiceðim
eðer mutlu olacaksan buysa istediðin
taþ basarým yüreðime çeker giderim
sen nerden bileceksin
kaçýncý darbedir bu yediðim ...




Refik
25 . 10 . 2017
Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: