Göz ve Gönül
Ne muntazam bir sanat gökyüzü saltanatý.
Ne eriþilmez kudret insanýn mucizatý.
Düþün ki sahibini kainat eserinin.
Gönül aslýna dolsun o hayat kevserinin.
Ýdrak eyleye aklýn o ömür servetini.
Görür mü vücutlarý ömrünün mürvetini.
Kýyamet ortasýnda olmaya kusru narýn.
Gülistan ertesinde bitmiyor ahu zarým.
Bir nebatýn zerresi vücudu var eder mi?
Gönül faslýný söndüren ziyan eden keder mi?
Üslup dile zindan olur gem vurur ustasýna.
Bir hal gelir gönlüne ki dil olur bestesine.
Çalkalanýr ecdadýmýn nidalarý uzvundan.
Hayvanata meyleden kul çekiliyor dizginden.
Faslýna kapýlmýþýz viran olan hayatýn.
Gören gözle bakmýþýz o nakþýna sanatýn.
Ummanýn kýyýsýna düþlerimi asmýþým.
Saltanatý ne dünyanýn hep peþinden koþmuþum.
Ferasetli bir manaya takýlmýyor bedenim.
Kalpte müzbin bir hasret var görüyor affedenim.
Burhan GÜNGÖR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.