Rüya

Aðlardým eskiden.
ölülerin mezar taþlarýna yaslanýp.
bir hayalin ardýndan,
Vedalarla uslanýp aðlardým.

Umudu sineme çeker,
Sarýlýrdým.
Vurulurdum ansýzýn bir söze.
Gözlerini baþka bir yüze çizerdim.

Saflýða sýðmazdý o maðrur tenin.
Olmasa da daraðacýnda bedenim.
Dualarýmý;
Görürdü affedenim.

Sendin tek nedenim.
içimde bir gidenim vardý.
Bir de nispet için kalaným.
Yalaným;
Birde söylediðim onca yalaným.
Ýnanmak zorunda kalaným.

Birde iþte þu falaným.
Adýný bilmediðim onca yalan ve dolan.
Bir ben vardý.
Birde benden kalan.
Ýþte o falan filan.

Sözlerin bttiði yerde gökyüzü,
Birde,bittiði yerde baþlayan sözü vardý.
Anýlar vardý.
Bir çuvaldan çýkar-çýkar atýlan.
Bir de döþek umarsýzca yatýlan.
Hani ulan!
Mevsimsiz topraða ektiðim güller.
Hani?
Ardýn sýra yürüdüðüm yollar.
Izdýrabý köþe baþýnda bir tasa doldurmuþum.
Saçlarýmý hasretine yoldurmuþum.
O gülleri kurutmuþ,
Bir vazoya doldurmuþum.
Umutlarý bir daða kaldýrmýþým.
Saldýrmýþým bütün öfkemle topraða.
Sýrtlanmýþým yükümü.
Seyehat vakti.
Yare seslenmiþim neyledin ahdi.

Tutuþmuþ bir gece vakti nereye.
Hasretini çimdirdiðim dereye.
Ansýzýn bir sevda alýr götürür.
Fýrtýnadan arta kalan yüreðe.


Burhan GÜNGÖR
Sosyal Medyada Paylaşın: