senin göðün vardý
kuþsuz
mavisiz
benim
kanadým yoktu
g’öksüz
mevsimsiz
aramýzda çekilen perdeler indiðinde
her derde deva gülüþünü sürdüm yüzüme
ben,
gagasý hüzün kesiði bir kuþtum
güzden kalma sancýlarý sarýp yarama
yar diye kalbine çýkan bir yokuþtum
sen,
uçurtmalar vaat eden bakýþlarýnla
kanat çýrpmayý öðreten anne gibiydin
ve her sözün
göðüne açýlan penceresiydi mavinin
sevgilim,
çöz dilimi þimdi
ya da dur
kuþ dilimi öðren en iyisi
ee hep sen mi öðretecen
al sana geri kalan ömrünün..dönem ödevi :)