görmediðim gözlersin þimdi huzurluyum sensizlikte zihnimden uzaklaþtýn umarsýz kucakladýn Evren’in kýpkýzýl dört bucaðýný geçiyorsun hayatýn dar geçitinden gönül zenginliði içinde hep olduðun gibi sadelik içinde..
önümüzde koca hayat dilimizde Dua tükenmeyen sevgi içimizde býrakalým açsýn çiçeklerimiz yaþama öykünerek özüne dönüþ çýðlýklarýyla.
bir parça kalp kýrýntýsý bu güne deðin attýðý ile hoþnut düþecek karný deþilmiþ topraða yeniden Umutla birinde kök bulmaya yeniden dallarýný göðe uzatmaya.
yeterince uzaklaþmak yettiðince yükselebilmek için sana çýkan o yola saatler hayal gibi geçti hasretini çektiðim akþam bitiverdi gece
Sonra farkýna vardým ki Gökyüzüne kaldýrýrken dallarýmý Kendi derinliklerimdeyim bomboþ yürekle kadeh tokuþturuyorum mutluluðu çalýyor gece gözlerim maðrur ve esneyerek kapatýyorum gözlerimi rüyalarýn derinliklerine inmek için uykuya dalýyorum AK/yazým AlýnYazým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dikçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.