Ýnan bana, bu günlerde bir þeyler oluyor.
Geceleri artýk apansýz uyanýyorum
Soðuk terler boþalýyor üstümden.
Hemen sigarama sarýlýyorum
Derin derin nefesler çekiyorum
Rahatlamak, sakinleþmek için
Ama nafile ...
Kesmiyor bu illette beni.
Sokaða bakýyorum sade lambalar var
Sigaramdan bir nefes daha,
Bir nefes daha...
Düþünüyorum benim bu evde ne iþim var diye.
Kim var derdimden anlayan
Kim var halimi soran.
Sevdiðimin yanýnda olmak vardý þimdi...
Evet !
Son günlerde içimde aðýr bir sýkýntý var
Bazen dalýyorum sonunu göremediðim uzaklara,
Kendimi atýyorum umutsuz yarýnlara
Ýçimde yaþattýðýmý, içimdeki adama anlatýyorum.
Yaþadýðým yalnýzlýðý kimse duymaz,
Kimse görmez,
Kimse anlamaz, kimseye anlatamaz.
Bazen bir içki þiþesinden kadehime doluyor acýlarýmýn umudu,
Bazen bir cigaranýn son dumanýnda
Ýçime her giden, bir iz býraktý bu bedende ,
Silinmez oldu acýlarý kalbimde...
Þimdi sen !
Hislerim alt üst,
Ellerim soðuk,
Kalbimde bir umut ...
Uzun sevgisiz yýllarýn bekçisiyim
Ben þimdi seni seviyorum
Sevgim ise...
Ýdama mahkum.
------------------------------BÜLENTCAN.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.