Dinle beni ANNE! Aþkýn tuzaðýna düþtüm. Duygu savaþýnda; Adeta acýlarla depreþiyorum. Bu kalp sýzlýyor anne ! Ýncelen yürek zarýndan kan akýyor . Cehennem ateþlerindeyim ; Sanki yanýyorum. Kalbim bunu kaldýrmýyor. Çaresiz çýrpýnýþlarda bu yürek. Ölüyorum anne !
Bu beden, bu aþký taþýyamýyor. Evladýnýn gözyaþý dinmiyor anne ! Bu aþk beni aþýyor, aþýndýrýyor. Nasýl kapýldým bu aþk deryasýna, Sürüklüyor beni ama nereye ? Boðulacaðýmý hiç düþünmemiþtim. Hani; ikinci bahar derler ya, Bu bahar baþka bahar anne ! Yaktý kavurdu bu benliðimi... Bitirdi, yok etti bu savunmasýz yüreðimi. Beni benden etti, mecnun etti, derbeder etti.
Hani derler ya ! Yenilermiþ hücreler kendini. Her yeni aþk, insaný kendine getirirmiþ, gençleþtirirmiþ. Yok anam yok, laf bu anne ! Bu girdaptan, gel kurtar beni anne kurtar beni. Ölümlere yelken açtý evladýn ... Çare arýyor, çaresizliklerde çýrpýnýyor. Karlar yaðýyor hücremde, Beynimde cýrcýr böcekleri ötüyor. Yoksa, aklýmý mý kaçýyorum. Maazallah ! Binbir aðustos böceði tepemde dans ediyor. Yavaþ yavaþ ölüyorum anne !
------------------------------------BÜLENTCAN.
[ kalin ] Sosyal Medyada Paylaşın:
bulentcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.