Bilir misin sensizlik yaðmurlarý yaðdý
Zaman akýp giderken seninle beraber
Ortasýnda ben sýrýlsýklam
Bir tarafta ayaz rüzgarlar
Bir tarafta içime iþleyen damlacýklar
Ve her damlayla artan hasretin
Daldým hayal denizine
Kimi gülüþler takýldý oltama
Güldün, gülümsedim
Kimi de kor bir acý dudaklarýmda
Adý özlem
Seninle el ele dolaþtým sevgili
Aklýmýn çýkmaz sokaklarýnda
Olsun dedim
Bir gülüþüm kalsýn sende yeter ki
Beni, beni unutma...
Aklýna takýlsýn tebessümler
Tam orada kalsýn
Yaðmasýn üzerine ne hasret ne yaðmur
Sen hep gül
Hep gül sevgili, hep gül
Bil ki bana yeter kalan sevdam
Katýk ederim gülüþünü her sabah kahvaltýma
Seninle gülümser güneþ
Raks eder sesinle serçeler
Bak el sallýyor þimdiden uzaklardaki çocukluðum
Ýçimde baþlýyor bir kýpýrtý
Yaþam derim bu sevgili, yaþam
Sevdansa lokmam
Varsýn azýðým eksik, yüreðim öksüz kalsýn
El açtýðým þükürdür sevdan
Gecenin karanlýk yüzüne
Günün mavi sularýna
Yeter ki
Yakamozun vursun
Sende gülüþüm, bende sevdan olsun
Olsun be sevgili, olsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.