BİR ŞİİR ISMARLA...

En aykýrýsýndan bir þiir ýsmarla;
Hani, gölgelerin gücüne tamah etmeyen,
Kaynayan yürekten taþan
Buðusu üzerinde olsun tüm dizelerin
Bir de göreceli aþklarý boykot eden
Ölümlü labirentte,
Kavuþmak adýna sür-git zigzaglar çizen
Þeklinde uygun mizacýn
Yarýsý nasýl ki yanýk bir kelam.

Demem o ki; diyecek gücüm olsa keþke
Ve dizsem bir bir heceleri
Ama cümle kurmadan
Gözlerimle anlaþtýðým þaibeli satýrlarýn
Bir de kanattýðý varlýðýn demi.

Þimdi özürlüyüm adeta dünde kalmýþlýðým;
Yarýna varsam da yavaþ yavaþ menzilden
Sonra da eremediðim hidayeti
Kurcalarken evren
Hem de gizli gizli sevmelerin bedeli;
Varsýn þerh düþsün kader
Sonra da alsýn beni kollarýndan þiirin.

Nasýl ki teyakkuz sonsuz;
Nasýl ki benliðim ýssýz;
Nasýl ki kel baþa þimþir tarak
Diyen bir med-cezir;
Örüp de bitiremediðim ne çok sanrý;
Gömüp de konuþmaya dair ne çok mevta
Hem de dizlerimde örtülü bir kýyým;
Görmezlerin gözünde en aykýrý i mge
Yine erdiðim mertebe.

Kaygýlarýmý ne uyuttum ne de öldürdüm;
Sonra da sarýldým sadece maneviyata
Hem de öyle böyle deðil;
Ah’larýmý tetikleyen ne çok acý;
Acýlarýmý mýhlayan ne çok si mge
Hem de kaybolmayý marifet bildiðim
Þu düz yolda bile yoluma sahip çýkamayýp,
Bir þiire bir de sevgiye sarýldýðým;
Bilinmezin nezdinde saçmalarla canýmýn yandýðý;
Bilindik keramete asýlý kaldýðým
Gömme yüreklerde
Kuytular saklý madem;
Kurmalý bebeklerden olsa tek farkým;
Gel diyenlere gitmeden;
Git diyenlere görünmeden;
Kal diyenlere kanmadan
Kala kaldýðým sayýsýz rükû
Üstelik evrenin dilinde en sakýncalý zümre.

Yine þairin nidalarýnda aþk;
Bakýþlarýnda þefkat;
Sözcükleri her dem kanamalý;
Girdabýn da ayak izi
Gelip gitmelerle örtülü zincirin
Bilmem kaçýncý halkasý
Yarýsý mektepli yarýsý alaylý;
Sondan baþa saymayý unuttuðum;
Sora sora kaybolduðum
Sonra da yüksünmekler eþ deðer
Yükümlü kýlýndýðým bunca hüzne
Geçiremezken sözümü.

Bükümlü hecelerde hep ama hep bir baþýma;
Hem varlýðýmýn iklimlerinde
Gelip geçici olsa da mevsim üþümeleri
Evrildiðim günü birlik onca eziyette.

Sosyal Medyada Paylaşın: