mor bir menekseye tutuldum Yapraklarý bal teknesi Sonra silahþörler geldi Beþ þövalye Bir kavalye En ufaðý esmer tenli Gövdesi kahveye çalan Aðaçlar yaprak dökmeye durdu. Toprak dua’ya Öptüler nazenin gövdesinden dal kýrýlýrken Sonra siyah renk dünyaya geldi iki büklüm þairler otururken...
Kapýlar paslý kiltlere dolandý O gün bu gündür hep yaslý duvarlar Tüller grimsi bir acýya sevdalý gibi Sere serpe duruyorlar pencerede Sonra annemi özlerken Anýmsadým teninin titreten kokusunu Su utandý Yaprak düþtü Su küstü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıyısız_deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.