MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Sonbahar güncesi
Kıyısız_deniz

Sonbahar güncesi


Sensizlik; yaðan karýn havada erime þeklidir.
Yokluða ithafen


Gidersin
Yeniden çekilir halicin zincirleri yüreðimde
Dilenci çocuk olurum.
Dualarým seni arzular...
Ecmain beklemelerin kýyýsýnda aklýný yitirir bekleyiþ;
Ben kendimi...

Ayasofya’da sala okunur,
Aþk þerbetini yudumlar her bir zerrem.
Nasýl bilirdiniz demeye zaman olmadan
Ben onu çok sevdim kelimesi dökülür dilimden.
Salýncaðýna binerim sonsuzluðun
Götürdüðüm sen.


Bir daha öpsem tenini yalnýzlýðýn
Dualarým tenimde kýrýlsýn
Bir daha dokunsam ayrýlýða
Lal olsun dili kalemin

Hadi gel dört bir tarafýmda karabasanlar cirit atýyor.
Yer gök yabancý bu sessiz sensizliðe,
Ýniltili harým küs zihnime
Yokluðunda ruhum bedenime küs... Aþk’a Düþ’tük.
Düþerken cümleye…

Masallarda zümrüdü Anka,
Hikâyede, kahraman.
Romanda, aþk
Ve þiirde özlemiz þimdilerde…

Yar!

Öpsek’te gün’ah sevsekte.

Þimdi
Acýmýz kesintisiz doðum sancýlarý gibi
Dipsiz denizlerde kürek çekiyoruz
Gitsek ölüm düþer ayak izlerimize…
Gitmesek ölüm…

….
Ey yokluðunun niyet’ini
Varlýðýyla açmak istediðim
Gel.

Olmadý düþersin yakama,
Kýyýma,
Kirpiðime,
Kaþýma,
Yanaðýma,
Ki yüreðim zaten sen’in…









Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.