çekil... bana sürme kelimelerinin kanatlarýný, yüreðimde bir göç uyanýyor bilemezsin her kanat sesinde ki
sen..
daha çok üþü.. güneþin ortasýnda odalardan odalara sýzarken kokular ter, iyot ya da bahar
daha çok üþü..
karanlýðýna gömülürken toprak. bir korku gibi içine yürürken kent yanaðýna dokunsun kimsesiz sularýn ayazý parmaklarýndan dökülsün pullarýn sen kýzý denizin
çek!
kanatsýz gövdeni saçlarýmdan ve öl bir jilet, bir tövbe, bir intikam gibi dokunsun bileðine bilmediklerim.
gövdeni düþür yer çekimine parçalansýn kýymetsiz sözlerin
buz/
gözlerine giren orman soluðu ciðerlerime dokun/sun..
(...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
eksik susmalar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.