Dilimde bir yalnýzlýk þarkýsý
Ruhumda sevdamýn raksý
Zaman denilen þey sensiz meçhul sevgili
Dur diyemiyorum bu serkeþ gidiþe
Koþarcasýna düþtüm yollara
Seni arýyorum
Düþ sarmaþýðým
Seni düþünmeden yaþanýlmýyor
Ne gecem belli ne gündüzüm
Müdavimin olmuþum ben
Senli sensiz sabahlara uyanýyorum her gece
Bakmaya kýyamadýðým, karþýmda boþluðun þimdi
Seni arýyorum
Býrakmýyor peþimi evvelim
Sevdan dönerken baþýmda o hatýralar gözlerimde beyaz duvak
Ýþte sen iþte ben... Biz buradayýz sevgili burada
Coþuyor içimdeki hisler
Ellerimde yoksulluðum
Sesinden, kokundan hele ki gözlerinden yoksun
Bu kadar sensizlik çok fazla geldi bana
Seni arýyorum
Sen yaþama sebebim, sen soluðum bir köz düþürdün baðrýma
Yangýn yeri otaðým biliyor musun
Þimdi söyle sensiz bir ömür nasýl geçer böyle
Bitiremiyorum bendeki seni sevgili
Sana bittiðim gibi
Ah yüreðimin aksindeki yüz
Ýçimdeki kayýp umut seni arýyor
Gönlümde upuzun bir sevda bestesi
Seni sayýklýyor
Yokluk tesellim
Hadi! Gir ömrüme usul usul
Durma þarkýný söyle
Yalnýz ben duyayým, ben dinleyeyim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.