BU SENSİZ İLK GÜNÜM

Hoþça kal yüreðim
Hoþça kal ömrüm
Öyle yaralý bakma, bakma yüzüme
Hayalim
Düþüm
Hoþça kal

Bunlar son sözlerimdi sana veda ederken
Senin bilmediðin
Yankýlanmýþtý içimde avaz avaz yokluðun
Ýþte o an baþladý sinemdeki bu dinmeyen ayaz
Buza döndü gönül evim
Ama durmamam lazým

Beklemek çaresiz bir hareket gitmek gibi
Ýçimi yaka yaka koyuldum yola gülüm
Vazgeçilmezim... Bilirsin
Korkmadým hiç bir zaman yanmaktan
Hasretin alev alev
Yolum kurak çöl de olsa
Çarem gitmem lazým

Kolay olmayacak belli bir seni bildim kendimi bileli
Bir seni
Nefesim soluðum sende, can suyum sende kaldý gülüm
Anlatýlamaz
Eli kolu baðlý böyle habersiz...
Dayanamýyorum sensiz
Lakin hoþ geldin dedim ayrýlýða
Ayrýlýk farzým
Þimdi sensizlik nefesini çekmem lazým

Öyleyse bu satýrlarý niye mi
Senden baþkasýyla paylaþmayý bilmez ki gönlüm gülüm
Yedi veren güllerin sancýlar içinde
Olmasa da o deli gözlerin karþýmda
Belli mi olur gün gelir belki, belki okur
Elinden bir þey gelmese de sadece okur...
Anlasana içimi dökmem lazým
Gülüm
Bu sensiz ilk günüm
Sosyal Medyada Paylaşın: