ZOR ZANAAT İNSANLIK...
Ýhbar etmeliyim içimin ebabil kuþlarýný,
Takýndýðým melankoliyi
Bir zarfa koyup postalamalýyým kendime:
Bihaber mevzuattan ikram etmeliyim âleme
Akýl tutulmalarýmý.
Nefse þirret bir tokat,
Alý al moru mor bakýþlarýn cevherine
Nüktedan bir de gölge sunarken Tanrý,
Sileceklerini içimin fýrtýnalarýnýn
Boca ederken fikir yürütmelerini,
Kelamý bol bir sofraya buyur etmeliyim dostlarýmý.
Kim ise nifak sokan
Mecburen,
Donatmalýyým göç geçiþlerimi:
Ýzzeti ikram madem muhabbeti bol bir gönül,
Tarifsiz sancýlarla evrildikçe benlik
Bir de sükûtu geçirgen bir cümleyi de sýrdaþ belleyip.
Zor zanaat insanlýk,
Kýlýk kýyafet ne mecburiyet ne de tasavvur
Yine iklimlerin çatýsýnda kanýksanasý bir maðduriyet
Mademki sýfatlarýn özründe kabul görmüþlüðüm
Sadece Hakkýn nezdinde
En ulvi metanet yine
Gölgeler vururken aklýmýn merdanesinde.
Deli fiþek bir tahakküm,
Yoldan çýkanlara raðbet olsaydý
Devran daim eder miydi rahmetini?
Demek bile bir kinaye
Yine insan pazarýnda yol yordam bilmenin erdemi
Bir de yürek rükû ederken
Aþkýn da mabedi
En iç burkan o nazenin surede
Dokunaklý bir terane,
Soldan saða çýkarken yüreðin bir bir kefareti.
Adsýz kaldýrýmlar yürürken içimin kasvetinde,
Gönül koyduðum kayýtsýz bir i mge kadar
Serkeþim.
Sefil mabedimin kirli duvarlarýnda,
El-aman diyen o Roman kadýnýn sýzýsýyým sair hecede
Uyutulduðum gün gibi aþikâr.
Aklýn ipek yorganýnda
Bir ölü tadýnda þu sefil þiir,
Kelamým bol olsa ne çare
Ya derdime meram eylerken ayak sesini sessizliðin,
Bir de boca ettiðim nice kifayetsiz kip,
Þiddeti meftun depremlerin
Bilmem kaç ölçeðinde
Defolu yalnýzlýðýmýn da bam teli
Henüz basmadýðým o notanýn
En yorgun demi yine yalnýzlýðýn, suretimde saklý.
Dünsüz bir yalan olmaksa
Ne ala!
Hele ki sirayet eden bilinmeze sýðýnýp da
Varsýn olmasýn gerisi adýný koymadýðým
Üstelik külfeti aðýrca,
Zaman aþýmýna uðramadýðým bir çaða yakalansaydým
Demek kadar basiretsiz bir kelam
Yine gölgenin ferinde takýlý aczi yetin en kýrýk notasý.
Olmak kadar gereksiz varlýðýmýn da solgun farýnda
Görme özürlü kim ise
Gelsin benden avuç avuç
Savrulsam da bucak bucak,
Meramý yitik bir mealden ne farkým varsa
Seher yeli kývamýnda
Söylemlerin nazarýnda
En aþüfte þiir kadar kayýplarýn haznesine
Sunduðum bir ýþýkta kýsýk gözlerimin de.
En ucube tanýðý iþte
Makamý yoksunluk,
Ýfþa ettiði boydan boya kayýp bir eksen
Dolduruþa gelmek kadar nefaset arz eden
Ýkbalinde takýlý en yanýk kelam
Yine nazenin Tanrýçalar kaçmýþken
Tarihin tozlu sayfalarýndan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.