Kahpe

Her sabah
Baþka bir yalnýzlýða uyanýyorum.
Yabancý insanlar bitiyor duvar diplerinden.
Kardelen renginde alýp göðsüme koyuyorum.
Sonrasý acý hikayeler birikiyor yüzümde.
Daðýnýk hayatlar,
Sancýlý insanlar birikiyor.
Ellerinde oksijen kutularý
Aþký yazýyorlar
incinmiþ öykülerin altýna.
Ýçinde duygudan yoksun mýsralar.
Kimsenin sesi çýkmýyor.
Yaðmurun uðultusunda kaybolup gidiyor su taneleri.
Hele bir’de dökülmüþse
bir mürekkep kutusu yalnýzlýk
bir kadýnýn göbeðine,
Vurun kahpeye gidin diyorlar..."

Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: