Yüreğim Mutluluğa Sarılmıyor Bir Türlü

Kederle yoðrulsamda isyan edip kadere
Neden ben diye diye sorulmuyor bir türlü
Gönlüm kalbime küsmüþ ruhum sanki cendere
Yüreðim mutluluða sarýlmýyor bir türlü


Yollarýma set kuran yýllar girdi araya
Umutlarým maviyken düþtüm zifir karaya
Gözlerimde ki yaðmur döndü coþan dereye
Sel olup da taþýyor durulmuyor bir türlü


Bütün güzel renkleri gökkuþaðýndan çalsam
Düþlerimle beraber tam ortasýna dalsam
Kendimi kandýrarak tatlý yalanda kalsam
Hayeller gerçeklere kurulmuyor bir türlü


Topladýðým dertleri atsam da kürek kürek
Yeniden birikiyor bilmem ne yapmak gerek
Yansa da kavrulsa da yangýnýnda bu yürek
Kaderine küserek darýlmýyor bir türlü


Güneþe dönemiyor solgun ve bezgin yüzüm
Bitmiyor bitemiyor dört mevsimde de güzüm
Yaþanan muammaya bulunmayýnca çözüm
Hasret bitip murada erilmiyor bir türlü...

Gülseren MORKAN
11/10/2017
Sosyal Medyada Paylaşın: