Zor geçecek bu kýþ! Yüzüme üþüþen çizgiler Ve þakaklarýma düþen, karlar fýsýldadý Belli ki öyle…
Yapma þimþek! Yarma yüreðini bulutun… Aðlatma… Kanatma… Acý!
Yaðma yaðmur, bi dur! Besbelli, Ömrümün en soðuk mevsimi geldi Anladým… Enikonu yalan bir dünya bu… Sonrasý yavan! An; Biraz daha çetin, biraz daha yaman, her zaman!
Yaðma yaðmur, bi dur! Adým atacak yer yok, her yan çamur… Reyhanlar soldu… Yasemenler kurudu… Güllerin boynu yerde! Yapraklarýný döker, caným ýhlamur! Ve nedensiz bir kasvet çöker ciðerlerime.
Yaðma yaðmur, bi dur! Ben, bana gelemedim daha; Dem bile mahmur… Bunca fütursuzca iþleme iliðime… Çökme omuzuma… Böyle domur domur vurma omuruma! Dostun hançeri, kimin gitmez zoruna? -ki benim de olmasýn umurum?
Yaðmur; Sen yine de Sevdasýz’lýðýma iliþme! Az öte dur… Vatansýz ve damsýz kalýþýmdan sebeplenme… Sakýn! Sen önce, kalpsizleri ve zalimleri vur… Yaðma yaðmur, yapma! bi dur!
Antakya, 09 Ekim 2017 Ali ASAFOÐULLARI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Asaf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.