Sunu; “Gönüllü ýrgatýyým sevda denilen yükün Aþk sandýðým herþeyden affýmý diliyorum” Yavuz Doðan
-biliyorum bu yokluk ömür boyu sürecek Senin adýn sonunda herþeyi götürecek-
Dudaklarýmda öpüþün sýzlýyor Özlemek mi, beklemek mi Hangisi daha acýtýyor bilmiyorum. Ürkek kuþlar rüyasýnda Seni sayýklýyor kulaðýma Gözlerini diyorum unuttum çoktan.
Uzun zamandýr çorak tenim Etlerim ten ten dökülüyor Yalnýz hýçkýrýklar kulaðýmda Yanýmda giderken kalan ayak izlerin… Bu derin sessizlik Bu zifir karanlýk Geride kalan gölgen olmalý…
Kim bilir daha kaç güneþ saçlarýna doðacak Kaç martý gözlerinde vapur kovalayacak sana günler hep aydýn bahar kokarken tenin benim ayaz kentimde yüreðim daðlanacak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Avci04 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.