Sevginin bütün hassasiyetini vermiþ olsa bile kalbine, Sanki yabancý bir denizin feneriymiþ gibidir yine de onun aþký.
Onu bulunca, Kendini açýklamasý:
Sislerin içine aldýðý bir tepeyim Gri bir gökyüzü Açýlýp kapanan bir kapý Bazen de ýþýk...
Bir müddet sonra sessizliðini alýp okþuyordu fener. Deniz de o esnada ayakkabýlarýný giymiþ; ’Çekilecek çok manzaram var, þöyle denize karþý’ diyordu, her þeyin farkýnda olarak...
O bütün varlýðýný benimsetmiþti denize... ’Ben yalnýzca denize ýþýk tutabilirim’ diyordu fener. Buna raðmen seviyordum ya denizlerin ötesini; Güya yabancý bir denizin sahibi gibi,görünüp kaybolacaktým,böyle denize karþý...
Meral Meri/Deniz Fenerine Yolculuk/ Fenerin Aþký
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meral Meri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.