karanlýklar ürkütür beni gecenin en leyli zamaný kaplar etrafý ölüm sessizliði ay saklanýr bulutlara uzaklaþýr ayak sesleri kaldýrýmlarda gözlerin uykuyla barýþtýðý an kapanýr kirpiklerin örtüþür bedeninde ruh bedenden ayrýlýr çýkar yolculuða bir kuþ gibi hissedersin kendini kanatlarýn olmadan uçarsýn havada bazen düþersin uçurumlara karabasan denilir adýna açýlýr sýrlar kapýsý ardýna kadar bulursun kendini rengarenk bir dünyada belki de bir ýrmak kenarýnda hareketlerinde özgürsün yok kýsýtlama tek felsefe eþitliktir orada saniyelerle yaþasan da bitmek bilmez bu rüya adý üstünde iþte sýrlar alemi gördüklerini hatýrlamak istesen de istemesen de kaçýrýrsýn en önemli ayrýntýyý sabah uyandýðýnda açarsýn kalýnca kitabý sanki o biliyormuþ gibi herþeyi oysa yaþamla ölüm arasý ince bir çizgidir boþa deðildir gelip gitmelerin ...
Refik 08 . 10 . 2017 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
-/-keskinsirke-/- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.