Bir Şey Diyemedim

" Yokluðu içini çok acýtýyor mu ?" diye sordu bir dostum;
Gözlerin çakýldý gözlerime,
yüreðim göðüs kafesine sýðmadý,
onca ayrýlýðýn acýsý bir kelimeye sýðdý da ,
bir "evet" diyemedim.

“ Çok mu özledin ? “ dedi ;
Görüþebileceðimiz zamanlarý
duvarlara çentik atan mahkumlar gibi beklediðim aklýma geldi,
yutkundum ,gözlerimin içi acýdý,
elim ayaðým boþaldý,
yer ayaklarýmýn altýndan kaydý,
denizler aktý ýslak kirpiklerimden,
dudaklarýmý diþlerimin arasýnda ezdim de
“hayata tutunamayýþýmdýr” diyemedim.

“ Hasret bu kadar mý zor “ dedi ;
Yüzünü yüzümde unutup uyuduðum,
her günü ayrý bir özlemle beklediðim düþtü aklýma,
hýrpalanmýþ ömrümün ,
saçýmdaki beyazýn,
yüzümdeki kýrýþýklýðýn,
içimdeki yaranýn,
“ölümü bekleyiþimin sebebidir” diyemedim.

“Bir sevda insaný bu kadar mý yýkar ?” dedi ;
Uzak yollarýn sonunda olan sesinin içimi acýttýðýný,
suskunluðunun beni vurduðunu,
sessizce boþalan gözyaþlarýmda unutulduðumu biriktirdiðimi ,
ayrýlýðýn ardýndan çalýnan her þarkýda
umutsuzluðumu gördüðüm aklýma geldi,
“bana ait olmayan bir sesleniþi sahiplendim” diyemedim.

“O seni sevdi mi ?” dedi ;
Yüreðimi yasa layýk görüp
damarlarýmdaki kaný pýhtýlaþtýrdýðýn
aklýma geldi.
Dumaný üzerine çöreklenmiþ bir yaðmur gecesi gibi
sonunu göremediðimi,
tutsaðýnda tutuklu kaldýðým sevdaný lime lime içime aldýðýmý,
mil çekip gözlerime,
ellerimin arasýndan yitip giden mutluluða
aðýtlar yaktýrdýðýný diyemedim.

“Gelir mi ?” dedi ;
Bütün kýrgýnlýðýmý rafa kaldýrdýðým,
sevgimi avuçlarýmýn arasýna alýp
hayaline sýðýndýðým aklýma geldi,
gülüþlerimi istenmeyen dudaklarýma yerleþtirdim,
bir þey diyemedim….

Sosyal Medyada Paylaşın: