ZAMANDA KALDIM

ZAMANDA KALDIM

Dizilirken geçmiþin halkasý boynum da,
Sen!.. mazide ben zamanda kaldým.
Çok deðil belkide ,aldým yolumu,
Sen !..aþýlmaz denizlerde ben kuyularda kaldým.

Az buz deðildi verdiðim savaþlar,
Sen!.. sararmýþ resimlerde ben izlerde kaldým.
Zamansýz esti ayrýlýk rüzgâlarý ceza müebbet,
Sen !..tozlu sayfalarda,ben eskimiþ sözlerde kaldým.

Buz keserdi Ankara’ nýn buðulu havasý,
Sen!..hüzünlü þarkýlarda ,ben gurbet yollarýnda kaldým.
Devrilirdi üstüme akþamlarýn çekilmez kasvetleri,
Sen!..manasýz sözlerde,ben zamansýz güzlerde kaldým.

Aþýyandý bize ,çöldeki kum tepeleri,
Sen !..meyvesiz bahçeler de ben yalancý baharlarda kaldým.
Tutuklu misali gezinirken mazilerimi,
Sen siperli cepheler de ,ben kurþun gibi meydanlarda kaldým.

ZEHRA YÜCEL
Sosyal Medyada Paylaşın: