Bekle beni!
Bir gün ansýzýn çýkar gelirim belki
Bekle beni
Aþklarýn en büyüðünü yaþamak için
tanýmsýz bir melodiyle raksa dururum
Þafaklar selam durur o an,
yaþam denen incecik çizgiye
Avuçlarýmla kazdýðým topraðý,
býrakmak için esmer tenlilerin rüyasýna
Ah diyorum þu ölüm olmasa
Bizi ayýran bu inatçý çizgi
Ah þu ihanet çemberi
Gerçeðe olan yabancýlýðýmýz dan mýdýr?
Ve tekrar düþten gerçeðe döner miyiz?
Hatýrlar mýsýn?
söz mü dedin;söz demiþtim
Güz fýrtýnasýyla yelkenlerim yýrtýlsa da
Mevsimler kinini kussa da
Anýlarýmý sýrtlayarak
Öfkelerimi kýnýnda saklayarak
Bekleyiþin son demi efsaneden
Bekletmezlerse dönerim belki
Amansýz sevdanýn izdüþümüne
Günahkârlar diyarýndan geçip
Düþlerime damlayan yaðmur damlacýklarýyla
Yükselirken hayallerim Nida’ya doðru
Bir elimde karanfiller
Bir elimde sabahýn ilk ýþýklarý
Gözlerimde yalnýzlýðýn esrarý
Bekle beni
Bir gün ansýzýn çýkar gelirim belki…
5 Ekim 2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.