rehin bir gecenin karanlýðýna iltica yitirdiðim düþlerimi yutkunuyorum umuda ve aþka dair herþey, can çekiþir içimde baþucumdaki telkinden bihaber þehadet getiriyorum ah þu bitmek bilmeyen beklentilerim ve hiç dönmeyecek olan beklediklerim hep bir adým ötesinden geçtim umudun ah diyorum þu ölüm olmasa bizi ayýran bu inatçý çizgi þu ihanet çemberi. piþmanlýðýný yaþýyorum hayatýn üstüme çöreklendiði günden beri. .. ve yine yüzüm doðuya dönük ilk aðlamasýný duyuyorum, göðün rahminden doðan güneþin. týpký ben gibi, sevgisiz, umutsuz , dilsiz , aþksýz , ülkesiz, kimliksiz , ve yalnýzlýða müebbet...
30.Eylül 2017 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ehmed Kardok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.