akýp giderken kirpikten gökyüzünün derin maviliðine yankýlar vururken sevgi duvarýnýn catlak yalnýzlýðýna kelepcesiz yakalanýrken büyük ve özgün caresizliðimize sesler sadece sisler bizi duyar an gelir yýkýlýr rüyalar
gecenin koynunda bekleyen örgüsüz kanatlýlar dalgýn pencereye uzanan o sesin buyusunda ufaktan bir heycen bir sýzý bir yokluk gibi o an karsý koyulmaz týrnaktan sac teline kadar titrek rüzgar
o an yorulur ruhun pervazýndaki lakýrtýlar ýþýklarýn gölgesinde binlerce toz ufaktan ayak sesleri kapýlar örtülür yüzene deðen kalýn esler gýcýrdar kahvenin kokusu bardaktan parmak izler
buðusunda gri duman siyahýnda yine gece suskunlar savasýr yýldýzlar kral soytarýlar fügüran ucsuz bucaksýz bu gökyüzü cocukluk ama zaman tek düsmaný zafere giden kýrýk yollar
Sosyal Medyada Paylaşın:
arıkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.