Kim icat etti ulan bu darağaçlarını ?

Gök götüren aynalarda uyanýyorum her sabah,
Hüzünlere hükümlüyüm þeytan kayýtlarýnda,
Hangi estetiði giydirsem tebessümlere ardýnda bir ceset
Nostaljik hatalara sayhalar düþmeden,
Düþündüðüm suçlardan.

Her yangýný büyütüyorum göðsümde,
Cehennemi kapatacak kadar.
Her ýrmaðý akýyorum denize
Sakinleþene kadar dalgalar.

Bir yaným sevr,
Bir yaným intiharlarýna girecek kadar hýra.
Kendimi pazarlýksýz tecrit ederken mavilerden.
Bir kibrit ateþinde tutuyorum yakamozlarý
Ýðfal edilmiþ sularda.
Müstakbel bir sevinç arýyorum yüzümün aksesuarýna.
Býrak aðlasýn topraðýn karnýndan fýþkýran hayat.
Gökler nefesini tutmalý.
Zümrüdü yakuttan yaðmýyor saçlarýmýza yaðmur.
Muammalý bir dekor istimlâk ederken ufkumuzu.
Al þurasý uçurtmalarýn vurulduðu yer,
Al þurasý Filistin babayla oðlun vurulduðu yer.
Bütün güvercinler karanfil götürsün cephede oðullarýný
Kaybetmiþ analara.
Þimdi Ömer’in öfkesinde sokaklara inme vaktidir.
Savaþarak eskiyen yüzlerimizde Babil’i kuþatma vaktidir.
Ýþkencede susabilen bir cemre inerken yüreðimize Bilal-i Habeþ’ten.

Korkmak ne kelime ki,
Ölüm can meyvelerini kýrarken Kerbela’da
Biz daha önde miyiz ki Hüseyin’den.
Aþýp gideriz zulmü bir Mansur yalnýzlýðýnda.
Bizim iþimiz bu
Gri bulutlarý hallaçlamak kentin üstünden.

Kim icat etti ulan bu daraðaçlarýný
Analar sütten kesildi, bacýlarýn yaþmaðý mezar taþýndan.
Boþ elbiseler geldi evlere içinde giden yok.
Ateþ düþtüðü yeri yakarda, fahiþe suratlardan bile
Arsýz insanlar dökülür damlardan nefretimize.
Defo/lu/p gidin içimizden de dýþýmýzdan da defo/lu insanlar.
Biz kendi mavilerimizde yaþamak istiyoruz buðday tadýnda günleri.


Sosyal Medyada Paylaşın: