KIRIK HAVA

Herkes duyar, bir yar duymaz sesimi,
Ýstese alýrdý ta nefesimi
Yazar mahyalara koca ismimi;
Alemlere faþ etmeye kararlý,
Bense utanýrým, vakarlý, arlý.

Her gün sarsar, penceremi, kapýmý,
Baþýma yýkacak koca yapýmý,
Zannetme ki, gönül bir el yapýmý;
Oynamaya gelmez, kýrýlýr ansýz,
Kesme sularýmý böyle zamansýz.

Kuþun kanadýna yazsan, anlarým,
Kimse duymasa da, bir ben duyarým,
Ay düþer geceme, hep yarým yarým;
Uykularým kaçar, sarsýlýr teknem,
Seni ancak ben anlarým, bir tanem.

Yetmedi mi, çektiðimiz, sevdiðim?
Bahardýr, sen yine yeþil, al giyin,
Kar çiçeklerinden ör gelinliðin;
Yalan olsun, yine beni sen kandýr,
Düþte olsa, kavuþmamýz yakýndýr.

Ben gamlý söylerim, sen kýrýk hava,
Sesim gitmez, bir duvardan duvara,
Mahþerde de olsa, gelecek sýra;
Asýl küreklere, bay bay et güne,
Koþar adým ben, gelirim düðüne...



Hayrettin YAZICI




Sosyal Medyada Paylaşın: