Ýnsanlýktan arta kalan kalýntýlar aranýyor,
Ama bulmak çok zor.
Herbiri bir yaðmur damlasý kadar,
Ve herkes onlarýn peþinde,
Çünkü herkes insanlýða aç,
Zaman dar,onlar iþ güç,makam mevki peþinde.
Kimi,gözleri ile bakýþlarýný esirgedi sevdiceðinden,
Ekisk býraktý bardaðýn boþ tarafýný,görmedi dolu tarafýný.
Kimi,dili ile yaraladý ondan medet umanlarý,
Belkide,en ufak sevgi ýþýðýna yürümekti maksatlarý.
Neyi paylaþamýyoruz? ben birgün öleceðim sizi bilmiyorum,
O yüzden,izlerimin arkasýndan geleceklerden,küfür istemiyorum.
Birgün bir fidan ekersem yýllar sonra meyvelerimi toplamak istiyoruum,
Evet istiyorum,hakkým olanda bu,
Ama kimse bilmiyor,
Kabuklarýmn altýnda nasýl bir dünya da yaþýyorum.