boşluğumsun..

yoksun…
ardýndan yazýyorum sana
el-ham ve rüzgar/tufan..

yüreðin Mekke kadar
dayanýrken ruhuma.

sen üþürsün
üþür sesin
gözlerini kapatýrsýn
boþluk/boþluk

ve ben üþürüm..

daha fazla eksilmeyecek
hiç bir þey
senin kadar inan...

ellerimde kalacak boþluðun
ve boþluðun/ceplerimde

kapýlarý açýk býrakýyorum

ayaz.

dudaðýmda...

öldürürken beni
ve soyarken kabuklarýmý
güneþe karþý

yalancýyým belki sana yabancý

senin kadar inan

bebeklerine g-özlerimin
kaçýp duran ýþýk kadar...

daha azý
zifiri karanlýk sayýlacak/yokluðun...


yokluðun ki
sümüklü ve kirli çocukluðu bir bulutun...

sis kadar belirsiz ve kader kadar yol

sýr
ser

son/baharlarý sürüp topraðýma
taþýnýyorum seninle
su damlasý ve zerre kadar hava

yüreðindeki yazgýdan
ben seni tersine okudum
bunu neden anlayamadýn


sýrtýndaki morlarý/korkularýný ve kokularýný

al
git

boþluðumsun..

bu býrakýp herþeyi gitmekle alakalý
bu matematik ve anatomideki bilinmeyen

elimde deðil/

-sin






(...)

Sosyal Medyada Paylaşın: