banaöyleb-akma!

taþlarýn
konuþma aný geldiðinde
toza dönüþür daðlar ki

baðýrýyor
içimizdeki þaþkýn düþler
sularý çekiliyor ýrmaklarýn..

zifire kesik çaðlarda,
anlara hükmeden topraklarýn
krallarý öldüðünde
bir ay vakti
çýka gelir dolu dizgin
yurdundan kovulmuþ atlýlar…

inanmýyorsan
saçlarýna sor
ve rüzgara sonra
akýp geçen zamana
sensiz ve sessiz
eksik susan uykulara..

hý hý
ýþýk hala sýzmaya
devam ediyor ruhuma ki

perdeleri çekilmiþ bir oda
yüreðimde bulup bulup kaybettiðim
o hayal ki

sen miydin gerçekten?
sen gerçek bir þey miydin
bilmiyorum..

ýrmaðý
yataðýndan uyandýran o su/o sel
ýslatmadý demek tenini
ve dokunmadý derinlerine..

öyle ya
ateþe düþen her damla buhar..



(...)
Sosyal Medyada Paylaşın: