SONSUZLUK *)(* ( TERCÎ-İ BEND )

I. BEND
Sonsuzluðun koyunda bilinmezde nerdeyim?
Var ettiðin biçimde alemlerde surdayým.

Dünya denen kafeste yaþarken düþüncesiz,
Yoksan eðer yanýmda karanlýkta yardayým.

Sormaz mýsýn bakýpta þu gökler, güneþ ve ay,
Eflakta nerdeyim ki? görünmezde zirdeyim.

Bilsen büyüklüðünde ne sýrlar barýndýrýr,
Bulmak için seferde bilincimle turdayým.

Gel-gitlerin selinde o sonsuz uzaydayým,
Der-kâr olan þu çarkta bulunmaz saraydayým.

II. BEND
Ecram döner usulca düzen þaþmadan gider,
Boþ iþlerin peþinde koþarken zaman biter.

Ýnsan biraz düþünse cevaplar uzak deðil.
Evren nasýl oluþtu bilirsen akýl yeter.

Þaþmaz mizan bu iþte, düzen kurdu el melik,
Her türlü mahlukatta taat tesbihat eder.

Anlar adem zamanla cihan zorlu imtihan.
Heyhat! ki sonlu demde hayat kaybolur yiter.

Gel-gitlerin selinde o sonsuz uzaydayým,
Der -kâr olan þu çarkta bulunmaz saraydayým.

III. BEND
Þeksiz düþüncesizce yaþarsan hayat hüzün.
Durmak için huzurda olur sanma hiç yüzün.

Esrarlý dehri dûnde bulunmaz ki haysiyet.
Aldanma, gölge olma erenden sakýn sözün.

Nefsinle harlanýp da kýrýlmazsa zincirin,
Eyvah ki eyyamýnda baharlar olur güzün.

Eðlenme dünyalýkla eder sanma bahtiyar,
Bir müþti topraðýnla hesapsýz doyar gözün.

Gel -gitlerin selinde o sonsuz uzaydayým,
Der -kâr olan þu çarkta bulunmaz saraydayým.

IV. BEND
Kimsin nesin ki burda? Diyorsun ölüm yalan.
Ah ! Sen ki derya içre köpüksün sönüp kalan.

Her mahlukat sonunda verir zerreden hesap,
Herdem kalýr azapta bilinmezde yol alan.

Aðlar mý içli içli umarsýzca gözlerin,
Aþkýnla yandýðýmda dumansýz ateþ salan.

Sen handa mutlulukla yaþarken huzur-aver,
Devran döner ahenkle o hayydýr ebed olan.

Gel -gitlerin selinde o sonsuz uzaydayým,
Der-kâr olan þu çarkta bulunmaz saraydayým.

NECÝBE ÇETÝNKAYA

ARUZ : mef’ûlü / fâilâtü / mefâilü / fâilün
ÖZLEÞÝM -HECE : 7 + 7 = 14

Sosyal Medyada Paylaşın: