NEFİSLERDE MUHASEBE *)(* ( Müzdeviç muhammes )

Ey dünya çöllerinde yiten gönlümün narý !
Üzgünlüðün neden ki baþardýnsa her zoru.
Kalbin ziyayla dolsa erir baðrýnýn karý,
Sönmez ömür boyunca alevliyse aþk koru.
Sensiz içim daraldý medet ömrümün varý!

Varlar içinde yoksa birazcýk kalan umut,
Daðlar çöker figanla alemler olur samut.
Küssen þu gafletinle Halik vermeden komut,
Hissizleþen ruhunda çürük hislerin uyut.
Piþmanlýðým ahýmda aman ervahýn yarý.

Tonlarca yük taþýr mý acizlendi bak beden.
Ufkum daraldý sanki bilinmez niçin neden.
Kimdir zalim olup da sebepsiz zulüm eden.?
Bir gün durur divanda hesap vermeden giden.
Derman da dert de sende yetiþ nurlarýn nuru.

Düþler karanlýðýnda yarýnlar bozulmadan,
Ruhlar temizlenipte yücelsin ezilmeden.
Ol dünya mezrasýnda sevaplar yazýlmadan,
Taþkýn huzur bulur mu günahlar çizilmeden
Dolsun gönül huzurla yýkýlsýn azap suru.


NECÝBE ÇETÝNKAYA

ARUZ : mef’ûlü / fâilâtü / mefâîlü / fâilün
ÖZLEÞÝM -HECE
Sosyal Medyada Paylaşın: