MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ne
TAHMİS (FUZÛLİ --BENİ CANDAN USANDIRDI )
necibe çetinkaya

TAHMİS (FUZÛLİ --BENİ CANDAN USANDIRDI )


TAHMÝS :Baþkasýnýn yazdýðý bir gazelin her beytinin üstüne ayný vezinlerde ve kafiyede üç mýsra eklenerek muhammes hale getirmeye tahmis denir.
Tahmiste eklenen mýsralar ile o beyitte anlam bütünlüðü olmasý zorunludur.
Uyak düzeni: aaa(aa)- bbb(ba)- ccc(ca)- ddd(da) þeklindedir.

FUZÛLÝ’NÝN ("MENÝ CÂNDAN USANDIRDI ) GAZELÝNE TAHMÝS

O insafsýz þirin dilber figan etsem de kanmaz mý .
Akar giryem olur cuybar varýp ýrmakta yunmaz mý.
Vuruldum okla kalbimden akan kandan boyanmaz mý.
Meni candan usandýrdý cefâdan yâr usanmaz mý.
Felekler yandý âhýmdan murâdým þem’i yanmaz mý.

Ezel ervahta sen yoksan, emekler hep olur yeksan.
Bidâr mecnun deyip varsan, kolun yastýk yapýp kalsan.
Kederlerden susar lîsan, yakarmaktan heder insan.
Kamû bîmârýna cânân, devâyý dert eder ihsan.
Niçün kýlmaz bana derman, beni bîmâr sanmaz mý.

Kaderden sanma tuðyâným, benim kalbimle isyâným.
Geçer aylar kurur ayným, biter mahþerde nisyâným.
Görür ahvâli Süphaným, içimden dertli üryâným.
Þeb-i hicran yanar câným, döker kan çeþm-i giryâným.
Uyarýr halký efgâným, kara bahtým uyanmaz mý.

Ne yaptýn sen hilâl ebru, bi-rahm dildâr edersin sû.
Nazýndan þekvayým gülru, tamû nârýndayým cansu.
Kurur lebler demez yâ hû! gelip bûs etmeden hoþ -bû.
Gül-i ruhsâruna karþý, gözümden kanlý akar su.
Habîbim fasl-ý güldür bu ,akar sular bulanmaz mý.

Hezâr feryad figan gülden, muhal sevdam bilir gülþen.
Bu emsalsiz büyük eþkten, bütün âlem haberdar þen.
Elemlerden figâr þol ten, umursuzsun sürer neþ’en.
Gamým pinhan tutardum ben,dediler yâre kýl rûþen.
Desem ol bî-vefâ bilmem, inanurmu inanmaz mý.

Kaçar benden gezer tebdil, terin silsem olup mendil.
Naçar kaldým bitâp safdil, visal mahþer ýrak menzil.
Gözüm görmez çekersen mil, onun çün dur yanar kandil.
Deðüldüm ben sana mâil, sen ettin aklýmý zâil.
Bana ta’n eyleyen gâfil, seni görgeç utanmaz mý.

Bu devran dil-i ârâdur, aþýk olmak ne bâlâdur.
Bakýþlar sanki þehlâdur, canumdan bil ki evlâdur.
Çekinmez hiç na-pervâdur, kavuþmak anca hulyâdur.
Fuzûlî rind -i þeydâdur, hemîþe halka rüsvâdur.
Sorun kim bu ne sevdâdur, bu sevdâdan usanmaz mý.

NECÝBE TAÞKIN ÇETÝNKAYA

ARUZ : mefâîlün / mefâîlün / mefâîlün / mefâîlün
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.