Su damlasýyým pencerene vuruyorum, Perdeyi açýp da "Sen Kimsin?" demiyorsun Kapýyý açýp beklediðini duyuyorum Sana haykýrýyorum bilmiyorsun
Mutfak penceresinden içeriye dalýyorum Kafaný kaldýrýp da bana bakmýyorsun Kalbini söküp yanýma alýyorum Öleceksin;ama hiç takmýyorsun
Kendimi býrakýp eline düþüyorum Elin buz gibi sobayý yakmýyorsun "Donmak üzereyim, üþüyorum" Desem de dönüp bakmýyorsun
Elinin üzerinde kayýyorum Birden titriyorsun , benim , biliyorsun "Ne olur bir kez bak ölüyorum " Desem de beni duymuyor ELÝNÝ SÝLÝYORSUN....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Düşgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.