Bil Ki Seni Çok Sevdim
Seni çok sevdim..!
Bunu en iyi bilendin ve buna raðmen çekip gidendin
Birlikteyken çok sevilip te gidenlere lanet eden
ve sövüp sayandýn.
Söylesene,þimdi lanet mý edeyim ,
sövüp sayayým mý??
Yokluðun yüreðimde koca bir boþluk
ve ben karanlýðýn kapladýðý sokaklarda kayboluyorum.
Senin bittiði,sensizliðin baþladýðý ,
umudun bittiði yerdeyim,
içim acýyor
yüreðim hisler karmaþasýnda ,
elveda bile demeden çekip gidiþini anlatamýyorum kendime.
Yine içimi ezdin
kalbimi de paramparça edip
umutlarýmý bir kez daha yýktýn,
gözyaþlarým içime akýp gidiyor,
kirpiklerim yine nemli,
dudaklarýmý ýsýrýp duruyorum.
Ellerini ellerimde hapsedip
mutluluðu düþlerken,
rüzgardan aldýðým kokunu teneffüs ediyorum,
ciðerlerim hasretinin oklarýyla delik deþik,
kan sýzýyorum kan.. !!
Anlamýyorsun halimi,
kulaklarýmda buruk bir ses
hazin türküler söylerek rüzgârýn uðultusuna karýþýyor.
Yeniden geleceðine inanmýþtý yüreðim,
þimdi baðrýmda bir hançer yarasýyla en baþa dönüyorum,
biliyorum ki hiç bir zaman gelmeyeceksin..
Yýlgýn gecelerde uykusuz gözlerle sabahý karþýlayýp
her seher rüzgardan kokunu aldým
baðrýma basýp, yandým yandým aðladým.
Bir yaný yetim , bir yaný öksüz yaralý yüreðimle sevdim seni.
Eyüp sabrýyla büyüttüm sevgimi,
hüznü yoldaþ edindim kendime.
Kah yeller gibi estim ýssýz dað eteklerinde,
kah Mecnun gibi düþtüm dillere.
Kuyudaki Yusuf,zindandaki Mem gibi bekledim seni.
Su içtiðim pýnarlara ateþler dokundu yâr.
hasretin eriþilmez dipsiz bir kuyu oldu ,
kulaklarý saðýr topraklara çýðlýðýmý duyuramadým,
aþkýmýn hicranýný sýrtýmda taþýdým.
Ne zaman,nasýl , kim bilir nerede ?
Ölüm kapýmý çalýp geldiðinde
yokluðunun yüreðimi nasýl yaktýðýný görmesen de
bil ki ben seni çok sevdim....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.