O Gece

O gece.
Seni gördüðüm,
Düþüncelerimin yönünü sana çevirdiðim o geceyi,
Unutamýyorum.
Göz bebeklerimiz ilk kez o gün buluþmuþtu.
Ve bakar bakmaz harelerine,
Aþkýn ýlýk hissi sarmýþtý bedenimi.
Kalbim bir hoþ olmuþtu.

Ve o gece.
Yastýðýma tepedeki Ay’ýn ýþýðý vurmuþtu.
Seni düþünmeye o gece baþlamýþtým.
Ay’ýn beyazýndan bir gelinlikle elini tutmanýn hayalini kuruyordum.
Ve seni düþünürken uyuya kalmýþtým.
Rüyalarýmý süslemiþtin.

Ve þimdi.
Ayrýlýðýmýzýn ilk gününde,
Yine seni düþünüyorum.
Koydum baþýmý yastýða,
Açtým perdeyi.
Yine vurdu yastýðýma Ay’ýn ýþýðý.
Bana o geceyi hatýrlattý.
O gece içimde yatan aþk duygusunun yerinde,
Þimdi acý vardý, nefret vardý.
Aþýk oluþuma þahitlik eden Ay,
Þimdi çaresizliðime tanýk oluyordu.
Mahcuptu.
Hayallerime ilham kaynaðý olmuþken,
Acýyan kalbimden kendini sorumlu tutuyordu.
Ve bana o geceki mutluluðumun resmini çiziyordu.
Bu sen miydin dercesine...
Sosyal Medyada Paylaşın: