DÜŞTÜK
Bayramlarýn þimdi þeri hükme ne?
Biz bizlerden çok çok uzaða düþtük…
Gene gönül mahzun, yüz asýk gene,
Çok müflis Müslüman tuzaða düþtük…
Þu mahzun vatana bir bakýn hele,
Bir çare bulurum umudu ile…
Kanýksar keneyi, yüz döner güle,
Isýrganlar sarmýþ zor daða düþtük…
Himmet makamýnda bir uyuz pire,
Maðrurun ayaðý basmýyor yere,
Gözüne bakarak göz göre göre,
“Serinlerim” derken sazaða duþtük
Kurban dedik çaldýk Çalab’ýmýzý,
Baþýmýza koyduk “mýzmýzýmýzý”
Canlarla doldurduk dolabýmýzý,
Ýnsan boðazlayan hor baða düþtük…
Ömürlük kaç yýlý yedik, bitirdik,
Malumuna “dayý” dedik, yetirdik,
Arkamýz önümüze getirdik,
Deryada amansýz tor aða düþtük…
Namerdin ekmeði balsa da yeme,
Ýþtahý artýrýr, “þahane” deme,
Ýti kaþýndýrýr, büyütür seme,
Ülküsüz, hedefsiz bir çaða düþtük…
Seme: Sersem
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zülfikar Yapar Kaleli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.