HAKKA SOR BENİ...

Sözcükler kýraðý çalar mý sevgili?
Ya da sevgiden mütevellit bir özrüm mü olmalý?
Gölgelerden kaçýp da sana sýðýndýðým,
Senden kaçýp da ölümün kapýsýný araladýðým?

Oynama ne olur sözcüklerle:
Aklým çok karýþýk.
Karman çorman hezeyanlarýmla yanýndayým
Þu meçhul adanýn
Bir de diyemediklerini giydirdiðim;
Giyinik bildiðim çýplak bir þiirim belki de.

Defolu kimliðim ezeldir;
Debriyajýn bile yerini bilmediðim
Serkeþ bir faniyim, sözün özü.
Az buçuk uyumsuz seyrim;
Seyredip de kendime güldüðüm
Paçoz bir hikâye kadar da
Ölümsüz olmayý dilediðim
Kara kuru bir Eylül yapraðýyým;
Hala düþünü kurduðum ölümü;
Sevip sevip baþa sardýðým aþkýn yaftasýný
Sonra da kurulduðum baþköþede,
Þimþekler çakan gözlerinde
Ölü bir cenin olma kaygýlarýmý
Henüz söndüremediðim melun bir güfteyim bazen.

Sözüm ona kaçýn kurasý þu dünya.
Hani olur ya;
Mutluluk çalar kapýmý bir sonraki þiirde,
Dememi de asla bekleme
Hele ki bellediðin ne ise
Garipseme de içimin kývýlcýmlarýný:
Bir yanýp bir sönmek marifet olsaydý
Çoktan evrene dikmiþtim sancaðýmý
Hele ki sevi mertebesinde
Kimse elime su dökemezken
Ben nasýl yanarým bunca zaman;
Suyu köz bellemesem.

Þimdilerin rivayetinde
Ölü bir sancýyým
Hele ki sanrýlarýn tufan olduðu eksenimde
Ölümüne sevdalýyým
Bir mevta niyetine göm beni
Hadi bir þiirin son dizesine
Sonra da evrileyim gölge mahiyetinde
Bir kuytuda almýþken yerimi:
Kurum kurum kurumlanmayý mademki beceremedim,
Ölüm çýksýn ki;
Ben de ölümlü bir þiir kadar garibim.

Kelimelerin tozunu alýp her sabah
Ýmleçleri de meziyet bilip günün beþ vakti
Bir de görücüye çýktýðým
Her kuþluk vakti
Kursaðýmdaki heyecaný nasýl söndürürüm,
Gel de sor bana.

Kardýkça ömrü neler çýktý bahtýma;
Döndükçe geri, kurmalý bebek gibi
Önümü görmeyi unuttum
Hele ki istiþare ettiðim günün gecesinde
Bir de yatsýyý kýlýp annem
Yüzüme gözüme üflediðinde,
Dolar dolar da taþarým
Elim böðrümde,
Aþkýn hicabý ile yetinmeyi bilip
Sevmekten gayrisi gelmezken elimden
Þimdilerin dün yoksunuyum;
Dünüm zaten kayýp bir günce
Ben kazdýkça topraðý
Þiirlerin kalýntýsýnda
Bir hutbe deðerinde okumanýn da sürdüðüm o sefasý
Kayýplarýn indindeyim.

Bulmayý beceremediðim ne ise
Ahvalimden sorma beni asla
Hakka sor beni neyden ibaretim
Hak yolunda bir menzilim;
Kaynadýkça için için,
Aþka sevdalý rütbemde bir yoksul ukdeyim
Dünün rahlesinde yarýna âþýk bir kýblede
Yaþamayý meþk edindiðim
Kutsalýn haznesinde bir çentik kadar
Olsa keþke deðerim.


Sosyal Medyada Paylaşın: